Κωνσταντίνος Καβάφης

Γεννήθηκε στις 29 Απριλίου 1863 στην Αλεξάνδρεια κι ήταν το 9ο παιδί του Πέτρου Καβάφη και της Χαρίκλειας Φωτιάδη. Πλούσια οικογένεια στην αρχή με εμπορικά υποπρακτορεία στα αξιολογότερα κέντρα της Ευρώπης, μα ξέπεσαν μετά τον θάνατο του πατέρα το 1876. Έτσι διδάχτηκε αγγλικά, γαλλικά κι ελληνικά με οικοδιδάσκαλους και συμπλήρωσε τη μόρφωσή του για 2 χρόνια στο Ελληνικόν Εκπαιδευτήριο Παπαζή. Έζησε για 3 χρόνια (1877-9) στο Λονδίνο και στο Λίβερπουλ κι άλλα 3 μετά στη Πόλη (1882-4). Ταξίδεψε επίσης και στο Παρίσι (1897) και στην Αθήνα (1903) κι επέστρεψε στην Αλεξάνδρεια, όπου κι έμεινε μέχρι το τέλος της ζωής του.

Επαγγελματικά δυσκολεύτηκε να προσαρμοστεί και μετά από πρόχειρες απασχολήσεις σε χρηματιστηριακές επιχειρήσεις, αποφάσισε να γίνει δημόσιος υπάλληλος και διορίστηκε στα 26 του, στο Υπουργείο Δημοσίων Έργων, όπου έμεινε μέχρι τον Μάρτη του 1922. Κλειστός, εγκεφαλικός, ευαίσθητος και με μιαν έντρομη εσωτερικότητα, που τη μεγέθυνε ο συνεχής φόβος μην ανακαλύψουνε τις ιδιαίτερες ερωτικές του επιλογές, στράφηκε στη μελέτη και στη ποίηση. Άρχισε να δημοσιεύει ποιήματά του από το 1886, με το δικό του προσωπικό κι ιδιαίτερο στυλ που αργότερα ονομάστηκε Καβαφισμός.

 Το 1932 προσβλήθηκε από καρκίνο του λάρυγγα και τελικά πέθανε τον επόμενο χρόνο στο Νοσοκομείο της Ελληνικής Κοινότητας, στις 29 Απρίλη 1933, σ' ηλικία 70 ετών.

Έγραψε 154 Αναγνωρισμένα Ποιήματα, αρκετά αδημοσίευτα ή αποκηρυγμένα καθώς και κάποια πεζά (δοκίμια και κριτικές).

Από Αφροδίτη Π.