Παγκόσμια Περιβαλλοντική Διάσκεψη

Η Διάσκεψη αυτή, που σε σχετικά έντυπα ή ιστοσελίδες αναφέρεται και ως COP15, πραγματοποιείται σε επίπεδο Ηνωμένων Εθνών. Το COP15 (σημαίνει Conference of the Parties - COP) αναφέρεται στην Σύνοδο των Συμβαλλομένων Μερών που είναι το ανώτατο όργανο της Σύμβασης - Πλαισίου του ΟΗΕ για την Κλιματική Αλλαγή (United Nations Convention for Climate Change - UNFCCC) η οποία υιοθετήθηκε το 1992.

Φέτος, στην Κοπεγχάγη θα διεξαχθεί η 15η Σύνοδος των Μερών της Σύμβασης, πέρυσι το 2008 στο Πόζναν της Πολωνίας, είχαμε την COP14 και πιο πριν το 2007 στο Μπαλί της Ινδονησίας την συνάντηση COP13. Παράλληλα πραγματοποιείται και η CMP5 δηλαδή η 5η Συνάντηση των Μερών του πρωτοκόλλου του Κιότο.

Στη συνάντηση της Κοπεγχάγης θα παρευρεθούν εκπρόσωποι από 192 χώρες, μεγάλος αριθμός αρχηγών κρατών, πολιτικών, οικονομικών και κοινωνικών φορέων, επιστημόνων, δημοσιογράφων όλων των μέσων, ενώ αναμένονται και πολλές μη κυβερνητικές οργανώσεις.

Ο στόχος όλων αυτών είναι να επιτευχθεί μια παγκόσμια συμφωνία για την κλιματική αλλαγή που θα διαδεχθεί το Πρωτόκολλο του Κιότο όταν αυτό λήξει το 2012. Μια συμφωνία μεταξύ των συμβαλλομένων μερών δηλαδή των διαφόρων κρατών που θα δεσμεύει τους υπογράφοντες με συγκεκριμένους στόχους και μέτρα μείωσης των εκπομπών και αντιμετώπισης της κλιματικής αλλαγής.

Η συμφωνία αυτή πρέπει να συναφθεί όσο το δυνατόν πιο σύντομα ώστε να υπάρξει χρόνος για τις απαραίτητες επικυρώσεις από τα κράτη και να μην υπάρχει κενό μεταξύ των παλαιών και νέων δεσμεύσεων (μετά το 2012).

Οι πλέον τεκμηριωμένες επιστημονικές μελέτες έχουν καταλήξει ότι, για να αποφευχθεί η καταστροφική αλλαγή του κλίματος, οι παγκόσμιες εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου πρέπει να κορυφωθούν έως το 2020 και στη συνέχεια να μειωθούν κατά 85-90% έως το 2050.

Για να γίνει δυνατή η εφαρμογή μιας συμφωνίας τέτοιου είδους, απαιτείται μεγάλη προσπάθεια που να στηρίζεται σε φιλόδοξες παγκόσμιες δεσμεύσεις και στόχους, ενώ θα απαιτηθούν αλλαγές στον τρόπο ζωής και συμπεριφοράς όλων μας. Παράλληλα, πρέπει να εξασφαλισθεί οικονομική και τεχνολογική βοήθεια προς τις πιο φτωχές και λιγότερο αναπτυγμένες χώρες του κόσμου.

Οι χώρες αυτές θα κληθούν να αντιμετωπίσουν ένα τεράστιο και δυσβάστακτο για αυτές κόστος προσαρμογής στην κλιματική αλλαγή. Μικρές νησιωτικές χώρες, όπως αυτές του Ειρηνικού ωκεανού, μπορεί να εξαφανιστούν από την πιθανή άνοδο της στάθμης της θάλασσας.

Να σημειωθεί ότι αυτές οι φτωχές χώρες δεν έχουν καμία συμμετοχή στις παγκόσμιες εκπομπές, αλλά και καμία οικονομική και τεχνική δυνατότητα να αντιδράσουν, άρα είναι ηθική υποχρέωση των πιο ανεπτυγμένων και πλούσιων κρατών, που έχουν και την ευθύνη του μεγαλύτερου μέρους των εκπομπών αερίων θερμοκηπίου, να συνεισφέρουν τόσο οικονομικά όσο και τεχνικά στην αντιμετώπιση των επιπτώσεων της κλιματικής αλλαγής στα κράτη αυτά.

Η επίτευξη συμφωνίας στην Κοπεγχάγη δεν είναι ούτε απλή ούτε εύκολη υπόθεση. Πρόκειται για οικονομικά και τεχνικά περίπλοκες διαπραγματεύσεις στις οποίες διακυβεύονται μεγάλα συμφέροντα. Υπάρχουν μεγάλες και ισχυρές χώρες, οι οποίες θεωρούνται ακόμη αναπτυσσόμενες, όπως π.χ. η Κίνα και η Ινδία, οι οποίες έχουν πλέον σημαντικές εκπομπές αερίων θερμοκηπίου και οι οποίες ζητούν να γίνει η αξιολόγηση και δέσμευση των κρατών βάσει των κατά κεφαλή εκπομπών, οι οποίες βέβαια σε αυτές τις χώρες είναι πολύ χαμηλές, σε σχέση με τις ανεπτυγμένες, λόγω του πολύ μεγάλου πληθυσμού τους. Από τις αναπτυγμένες χώρες, η στάση των Ην. Πολιτειών, η οποία μέχρι στιγμής δεν έχει δεσμευθεί, και από τις αναπτυσσόμενες, η στάση της Κίνας θα διαδραματίσει σημαντικό ρόλο στην εξέλιξη των συζητήσεων και διαπραγματεύσεων. Κατά την διάρκεια του 2009, υπήρξε σειρά διαπραγματεύσεων σε επίπεδο Ην. Εθνών, για να προσδιορισθούν οι δεσμεύσεις και διαδικασίες, αλλά δυστυχώς μέχρι στιγμής υπάρχουν ακόμη μεγάλες διαφορές.

παρακολουθήστε το εναρκτήριο βίντεο

Από κ. Νεκτάριος